De eerste paar dagen

Nadat ik zondag mijn eerste reisverhaal schreef ben ik met het gezin naar de binnenstad geweest. Dit deel van de stad heet Konak en in het centrum staat de klokkentoren die kenmerkend is voor Izmir. Bij de klokkentoren staat ook het overheidsgebouw en daarlangs nog een aantal ander overheidsinstellingen zoals de politie. Rondom de klokkentoren zitten oude vrouwen met hun kleinkinderen die plastic bekertjes met vogelvoer verkopen. We kopen een paar bakjes en strooien het voer over het plein terwijl kleine kinderen gillend tussen de duiven doorrennen. Vervolgens zijn we over de bazaar gelopen. Ik verwachte overal glinsterende edelmetalen en -stenen, traditionele kleding, authentieke sieraden en andere hebbedingetjes. In plaats daarvan hing overal led verlichte reclame en bedrijfsborden, waren de muren volgespoten met graffiti, hingen de winkels vol met goeiekope namaak kleding en soms authentieke, soms kitscherige sieraden. Maar het was wel leuk om te zien. Nadat we hier even rond liepen zijn we ook bij een oud kamelen hotel naar binnen gegaan. Het is een rechthoekig gebouw van twee verdiepingen. Op de eerste verdieping waren hallen waarin nu winkeltjes zitten, op de tweede verdieping zijn kamers waar vroeger de kamelenrijders konden overnachten en op de grote binnenplaats waar vroeger kamelen stonden is nu een theehuisje/terrasje te vinden. Het gebouw is pas gerenoveerd en valt daardoor ook aardig op in de wijk, maar op een goede manier. Ondanks dat het oorspronkelijk niet als bazaar is bedoelt word het zo nu wel gebruikt en het voldoet beter aan mijn verwachtingen van een bazaar dan de eigenlijke bazaar. Het is gezellig en warm met veel kleuren en geuren. Ik had helaas mijn camera niet bij maar ik zal zeker nog terug gaan om foto's te maken en souvenirs te kopen.

Na een rondje in de wijk te hebben gelopen zijn we naar een ander pas gerenoveerd gebouw gelopen. Izmir is een havenstad en natuurlijk ligt er dus ook een vismarkt aan het water. Het gebouw bestaat uit grote hallen en is nu als winkelcentrum ingericht, met een bioscoop, fastfoodketens en andere cafeetjes. Ze hebben er alleen niet aan gedacht om een parkeerplaats aan te leggen dus het is niet zo populair bij winkels en winkeliers. Na wat gewinkeld te hebben gaan we weer terug naar huis waar we pas om 21:00 champignon soep, wortels en grote radijs als avondeten eten. 

De volgende dag heeft Ercument me naar de Ege Universiteit gebracht voor een gesprek met zijn oud klasgenoot die hier professor is aan de archeologie afdeling. Het duurde wel even voor we het gebouw van de Literatuur faculteit, waar archeologie onder valt, hadden gevonden. Het probleem is alleen dat ik eigenlijk zou meehelpen met een opgraving van de Dokuz Eylül Universiteit. Ze hebben echter nog niet alle officiële documenten en de benodigde financiering, ze verwachten dat de opgraving ergens in maart pas begint. Dus zolang ik daar niet aan de slag kan ga ik op de Ege Universiteit werken. Die is ook maar 20 minuten lopen terwijl ik voor de andere uni ongeveer 30-40 minuten onderweg zou zijn met de metro en lopen, dus heel erg vind ik het niet. De studenten hebben deze week nog vakantie dus er is nog niet zo veel te doen. Voor deze week zal ik meehelpen met het archiveren van 4000-5000 boeken die betrekking hebben op de Romeinen, Grieken, Egyptenaren en misschien nog wel meer. Toen ik hier 's middags mee ging helpen kreeg ik te horen dat ik te snel ging...toch een andere werkinstelling als in Nederland. Ik werk hier samen met Sinem, ze gaat over een tijdje beginnen aan haar thesis en helpt nu mee op de uni. Ze spreekt gelukkig wel goed engels, want ook al kunnen veel mensen hier wel wat engels spreken, ze doen het liever niet.

Na een paar uur ging ik naar huis waar ik de huishoudster aantrof die ik 's-ochtends heel kort heb gezien. Ze heeft heerlijk voor ons gekookt. Ik geloof dat het bulgur met een tomatensaus was, kip met sojasaus en een zure salade. Deze keer hebben we gelukkig al rond 19 uur kunnen eten. 

En dan komen we bij vandaag. Er is eigenlijk niet veel speciaals of nieuws gebeurt. Buiten een klein wonder op mijn weg naar de universiteit. Ik stond bij het zebrapad te wachten, iets wat lang kan duren in de ochtendspits, en ineens stopt er een auto zodat ik kan oversteken! Nu is dat in Nederland redelijk normaal maar hier niet, en al helemaal niet in de spits. Dus dat was wel een klein wonder. Op de universiteit aangekomen ben weer met Sinem aan de boeken gaan werken. We zijn samen met nog een professor en research assistent in de leraren kantine gaan eten, en blijkbaar had ik gelukt dat ik vandaag mee ging omdat het lekkerder eten was als gisteren. Tomatencrèmesoep, aardappelschijfjes, een soort gefrituurde gehaktballetjes en een salade. Het heeft de hele dag hard gewaaid met veel regen en sneeuw, al bleef de sneeuw niet liggen. En aan het eind van de dag kreeg ik te horen dat veel medewerkers van de uni morgen niet naar hun werk zullen gaan vanwege het weer...omdat het verkeer en de stad niet is ingesteld op dit weer. Nu snap ik dat ze dit niet gewend zijn, maar naar Nederlandse maatstaven is het gewoon een winters buitje. De sneeuw blijft niet eens liggen. Dus ik ga morgen naar een archeologisch museum om ook meer bekend te raken met de geschiedenis van het gebied en wat er allemaal is gevonden, zal vast lekker rustig zijn. 

Ik had me voorgenomen om geen te lange verhalen te gaan schrijven, nu al niet gelukt, en weet ook niet zeker of dit allemaal wel interessant is voor jullie. Maar daar komen we vanzelf achter. Tot de volgende update!